editörden

HAYATLA OYUN OYNAMAK

Hayatla Oyun Oynamalı mıyız?

Merhaba arkadaşlar öncelikle Hayatla Oyun Oynamak başlığı, etkinlik amaçlı, benim tarafımdan yazıldı ve kabul gördü. Yani bilimsel bir yazı değil sadece kendi fikirlerimiz ve bakış açımızdır. Bu nedenle içimden geldiği gibi, yalnız kendi görüşlerimi içeren bir yazı kaleme aldığımın bilinmesini isterim.

Bazıları “neden hayatı bu kadar değersiz kılıyorsunuz” diyebilir, haklılar da… Hayatımız ve tüm hayatlar çok değerli, sadece çok fazla ciddiye alınmaması gerektiğini düşünüyorum. 

Sen hayatı, hayatın sana biçtiği rol üzerine düşünüp kafa yorarken, birileri bir yerlerde çok güzel vakitler geçiriyor. Çok eğleniyor, hayatla oynayarak eğleniyor… Belki de sen elindeki kartlarla oyunu kazanacağını düşünürken, karşındakinin iyi bir oyuncu olduğunu ve o kötü elle bile senden daha iyi oynayıp kazanabileceğini dahi hiç düşünmüyorsun. 

Böyle düşünmek de gerek bence, ben kadere inanlardanım, ama var olan aklı ve ruhumuzu da önemsemeyelim diyenlerden değilim. Aslında dikkat edin herkes oynuyor, herkes oyunun bir parçası, yüzüne gülüp arkandan iş çevirenler, seni çok seviyorum derken, başkalarına da mavi boncuk dağıtanlar… Gerçekçi olalım; kimimiz iyi kimimiz kötü oyuncu ama muhakkak bir yerlerde bir oyun sergiliyoruz, farklı roller, farklı maskelerle… 🙂 
HAYATLA OYUN
Acaba henüz çocukken bize oyun oynamayı bu sebeple mi öğretiyorlar, diye bir soru dolaşmaya başladı şimdi kafamda 🙂

Büyük veya küçük herkesin kullandığı bir kelime “büyük oynayacağım…” Nasıl oynarsan oyna, ama iyi oyna diyorum. Kötü anlamda değil ama yani ne yaparsan yap iş, aşk veya başka bir şey yaşama oyun gözüyle bakıyorsak iyi oynamazsak kaybederiz. Çünkü bu senaryo da başa alma şansımız yok. Hayatla oyun oynamak tamda bu nokta biraz zor işte ama bazen zor bir oyunu kazanmak daha kıymetli.

Yazımı bitirirken evet hayatla oyun oynamak zor ama oynamak da gerekli. İnan ki, hayat bir oyun,
bunu özellikle belli bir yaşın üzerine geldiğimizde daha iyi algılıyoruz. Keşke bu kadar ciddiye almasaydım diyoruz. Kendime, çocuklarıma, hayallerime, oyunlarıma daha çok zaman ayırsaydım. 

Yaşım kaç olursa olsun o  ne der, bu ne der derdiyle içimdeki çocuğun oyunlarına engel olmasaydım. Gençler, sürekli geçmişte yaptıklarınıza cv-ler hazırlıyorsunuz. Bir tane de geleceğe hazırlayın! Bu olacağım, bunu yapacağım, kendimi burada görmek istiyorum… Ne kaybederiz ki? Hayaller hayatla oyun oynayarak gerçekleşsin, birbirinizi ve insanları sevin, sevin ki oyunlarınız daha keyifli olsun.

Sizlerin de bu konudaki fikirlerinizi merak ediyor ve önemsiyorum. Yorumlarınızı bırakmayı unutmayın!

Engin Çilekci

Keşfet, Öğren, Paylaş

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu